Les sources manuscrites de la théorie de la musique
(S. IX-XVI)

__________________________________

 

Neumarum voces

 

WROCLAW, Biblioteka Uniwersytecka (PL-WRu), 1. Q. 43, 137v.

 

Edition : Christian Meyer, Mensura monochordi. La division du monocorde (IXe-XVe siècles) (Paris: Société française de Musicologie, Éditions Klincksieck, 1996; Publications de la Société française de Musicologie, II,xv), p. 219.

 

Neumarum voces novem sunt. Prima facit .d.
Per quod metire numerando sic veniet .e.
Hic .c. per quadras facit .f. metire figuras.
In quatuor partes .c. diuide .f. retinebis.
A .d. quadratus sat ages sic .g. retinebis.
Taliter .e. divide, sic invenies a-la-mi-re
et sic .b. mollem .f. dat modulum per eundem.
Ab .e. tres diuide, quorum unus dat tibi [bq]-mi.
Ordine priorum regularum sit tibi semi.
Queres per [bq]-mi numerando novem ter semi
postea per medium tu divide quemlibet ist<or>um.

 

Expositio illorum versuum

 

Dividatur longitudo in 9 et habetur .d., a .d. in 9 et habetur .e., a .c. in quatuor et habetur .f., a .d. in quatuor et habetur .g., a .e. in quatuor et habetur .a., ab .f. in quatuor et habetur .b., a .g. in quatuor et habetur cc, a .e. in tres et habetur [bq], a .b. in quatuor et habetur semitonium super .d., scilicet dis, a dis in quatuor et habetur gis, a gis in quatuor et habetur cis, a cis in quatuor et habetur fis, et sic consequenter dividendo semper per quatuor. etc.